Redactioneel

In mijn laatste jaar aan de universiteit kwam er naast de verplichte cursussen, stilaan meer tijd voor mijn eigen wetenschappelijke interesse. Ik hield er van om op vrije momenten in de wiskundebib op de campus te snuisteren, de  wiskundefilmpjes van de ‘open university’ te  bekijken – van YouTube was er nog lang geen sprake –

Helemaal in het hart van Brussel vind je het Paleis van Schone Kunsten ofwel ‘De Bozar’. Alhoewel slechts een handvol mensen – wellicht lezers van dit tijdschrift – wiskunde met kunst identificeert, kon je er deze zomer de tentoonstelling Order of operations bewonderen. Een tentoonstelling over wiskunde die perfect in De Bozar paste. Ze onderzocht

We schrijven 1988 wanneer de Amerikaanse wiskundige John Allen Paulos zijn boek ‘Innumeracy, mathematical illiteracy and its consequences’ op de wereld loslaat. In het boek betoogt Paulos dat ongecijferdheid een groot probleem vormt voor een veel te groot aantal mensen bij wie het verder niet aan gezond verstand ontbreekt. Voorbeelden zoals mensen die uit het

De discussie over de nieuwe eindtermen voor de tweede en derde graad van het secundair onderwijs deed de afgelopen maanden regelmatig stof opwaaien. Samen met de structuurhervorming zorgen die eindtermen voor grote veranderingen en dus onrust. Katholiek Onderwijs Vlaanderen en de Federatie Steinerscholen verzetten zich tegen de nieuwe eindtermen. Zij hebben bij het Grondwettelijk Hof

Er is in boekenwinkels, in tijdschriften en online een groot aanbod aan populariserende werken over wetenschappen en wiskunde. Het doelpubliek is volgens de achterflap vaak ‘de leek’, de lezer die niet geschoold is in het onderwerp of in de wiskunde die noodzakelijk is om het onderwerp ‘technisch’ te begrijpen. Deze boeken komen vaak niet bij

Het vorige schooljaar woelig noemen, is een understatement. De uitbraak van Covid 19 zette onze wereld op zijn kop. Ook in het onderwijs zorgde dit voor een bijzonder experiment. Als beginnende klusjesmannen zochten we met vallen en opstaan onze weg in het afstandsonderwijs. In eerste instantie mochten we enkel gekende leerstof herhalen, daarna voorzichtig pre-teachen

Bij het begin van dit academiejaar 2019-2020 zijn nieuwe lerarenopleidingen van start gegaan: de educatieve masteropleidingen, die (voor masters) in de plaats gekomen zijn van de specifieke lerarenopleidingen (of, nog ouder, de academische (initiële) lerarenopleiding en de aggregatie hoger secundair onderwijs). Ze maken deel uit van een grotere hervorming van (een deel van) de lerarenopleidingen.

Enkele jaren geleden gaf een leerling op een taak over logaritmische vergelijkingen het volgende antwoord bij de opgave : Aangezien de bestaansvoorwaarden de oplossingenverzameling al zeker beperken tot , zijn er nog drie mogelijke oplossingen: of . Invullen in beide leden houdt enkel 2 als resultaat over. Bijgevolg . Ik was helemaal met verstomming geslagen.

Ik zit in de lerarenkamer, pc op de schoot en vul mijn agenda bij. Terwijl ik ijverig typ, luister ik met een half oor naar twee collega’s die hun springuur nuttig gebruiken om te vakvergaderen. ‘Gisteren gaf ik die herhalingstoets’, zegt de ene collega tegen de andere, ‘en dat liep grondig fout!’ Ze vertelt hoe moeilijk de leerlingen de toets vonden, hoe ze vragen stelden waarop het antwoord gewoon in de opgave stond. ‘Alsof ze de opgave niet begrepen.’ Of vragen als ‘Moeten we dat met zo’n tabel doen?’ terwijl ze daar in de les uitgebreid op geoefend hadden. Toen…

Bij het lezen van tijdschriften, zoals Euclides of Pythagoras, en bij het online neuzen kom ik regelmatig kleine ideetjes tegen die ik in mijn les zou kunnen gebruiken of aan collega's zou kunnen doorgeven. Te weinig om een artikel aan te wijden, maar leuk als toevoeging of kleine wijziging bij hoe ik gewoonlijk iets aanbreng. Dat moet ik onthouden, denk ik dan. Een week later ben ik het meestal vergeten. De onderstaande voorbeelden las ik deze zomer op de trein. Behalve het eerste, komen ze uit eenzelfde nummer van Euclides. Rekenen met letters Het eerste voorbeeld past niet direct in…